Rustige week vijf, met toch een rit op de boda

Hallo lieve mensen,

Als eerste erg leuk dat jullie steeds mijn verhalen lezen, typ ik ze toch niet voor niks ;)

Afgelopen week was een week waarin we eigenlijk niet erg veel hebben gedaan. We hebben deze week op advies van school en van hier het maar rustig aan gedaan. De eerste dagen heb ik nog behoorlijk last van spierpijn en mijn nek. De schaafwonden zijn mooi aan het genezen en de blauwe plekken worden inmiddels mooi groen. Op dit moment heb ik alleen nog last van mijn nek. Hopelijk wordt dit de komende dagen ook wat minder en heb ik geen klachten meer! :)

Omdat we ons toch een beetje rustig moesten houden hebben we ook niet zoveel gedaan. We hebben wel het kinderkoor van school hier vrijdag bezocht. Deze kinderen zijn in de vakantie gewoon op school om te oefenen voor volgend jaar. Dan komen ze met het hele koor naar de Nederland om geld in te zamelen. Was erg leuk om hier te mogen kijken, maar wel erg vermoeiend. Voor de rest hebben we aan het einde van de week toch even wat uurtjes achter de laptop gezeten. Je wordt anders helemaal gek van het niks doen.

Afgelopen donderdag was Maud jarig. We hadden eigenlijk gezegd dat we haar verjaardag in Masaka zouden vieren met een dagje zwembad en lekker eten. Jammer genoeg kon dat niet doorgaan omdat we ons allebei nog niet fit genoeg voelde om weer in een overvolle taxi te stappen en op een boda. Dus hebben we deze dag maar gewoon op het project doorgebacht.

Zaterdag hebben we ons huisje maar is gepoetst, dit was ook wel weer nodig. Het zand lag vort goed op de vloer, dus we hebben dat er maar uitgehaald. Ook hebben we onze kast met kleding maar weer is geordend en dan zie je dat je toch een hoop zooi bij hebt wat je nog niet hebt aangehad, want je pakt toch iedere keer het bovenste van de stapel. Ook worden de stoffen broeken al wat dunner, Grace wast ze best wel stevig met de hand... Dus ik ben benieuwd of die het nog lang vol houden. Maar ik heb genoeg bij, en alles wat ik toch niet meer mee terug wil blijft mooi hier.

Gisteren voelden we ons allebei fit genoeg om weer naar Masaka te gaan. Dus wij de berg afgelopen richting het dorpje. Onderaan de berg werden we al tegen gehouden door een taxi. Deze zat al redelijk vol maar wij moesten er nog makkelijk bij kunnen, we mochten zelfs voorin, met zijn tweeën op de stoel van de bijrijder. Achterin zaten al drie vrouwen, een man en acht kleine kinderen. Langs ons de chauffeur en daarlangs zat nog een man met hem op de bestuurdersstoel. We hadden dus een nieuw record! We waren net een vijf kilometer onderweg toen de chauffeur stopte en er nog een vrouw bij moest op de achterbank. Helemaal proppen. Maar wij zaten nog steeds mooi voorin. :) In Masaka aangekomen moesten we weer op de boda, dit is toch weer even schakelen en tijdens de rit zit je er toch anders op dan normaal. Maar we hadden het weer gedaan. In Masaka hebben we wat boodschapjes gedaan en nog een taartje gegeten voor Maud haar verjaardag. Nog even bij een westers cafeetje wat gedronken en geskyped met pap en mam. Ik mis ze stiekem toch wel erg... Daarna weer op de boda richting het taxipark en daar weer de taxi terug naar Bukomansimbi. Het was een vermoeiende dag, maar ben blij dat we toch weer een dagje weg zijn geweest.

En.... Ik zit op eenderde van de tijd hier in Oeganda! Nog acht weken hier lekker op het project bezig zijn en dan nog twee weken met de Maud, de vriend van Maud en haar schoonmoeder had land bekijken. We hebben verschillende safari's op het programma staan, quadtocht in Jinja, hier is de oorsprong van de Nijl, en ook nog hier het project laten zien en wat dagen aan het zwembad.

Stiekem is de tijd best wel vlug gegaan, behalve afgelopen week... We hebben nog een heleboel dingen te doen voordat ons bezoek er is en we willen ook nog een aantal dingen gaan bezoeken.

Het gaat allemaal goed voor de rest en tot over tien weken!
Liefs Karen