We zijn er!
Door: Karen Tegenbosch
Blijf op de hoogte en volg Karen
01 April 2014 | Oeganda, Bukomansimbi
Hallo Allemaal,
We zijn er! Even een kort verhaaltje omdat we momenteel niet een hele goede wifi hebben.
De vlucht is goed gegaan en we hebben ook geen vertraging gehad. Dus we waren mooi rond 23.00 uur (22.00 uur NL tijd) in Entebbe. Eenmaal buiten stonden er wel 50 mensen (Monique je had gelijk ze zijn echt, echt zwart.) met naambordjes, die van ons was gelukkig snel gevonden. Achter deze man stond Chris onze Nederlandse begeleider hier in Bukomansimbi. Hierna zijn we ook naar een hostel in de buurt gegaan om daar te overnachten omdat reizen hier in het donker geen slim idee is. We waren de luchthaven nog niet af of we hadden al een botsing met de auto. De auto die het grootst is heeft hier voorrang, dus als auto's even groot zijn dan is het gewoon diegene die het hardst duwt. En dan is het wel is botsen ;) Er wordt dan een keertje lelijk geroepen en wat getoeterd en dat is het dan, geen schadepapieren oid, maar gewoon doorrijden en verder. Wel wat anders als in Nederland.
De volgende morgen zijn we vertrokken met een taxi richting het project. Vanaf Entebbe is het ongeveer 4 uur rijden naar het project in Bukomansimbi. Tijdens deze rit heel erg veel naar buiten gekeken en natuurlijk ook veel dingen gezien. Chris moest nog wat plantjes hebben en die hebben we langs de weg gekocht, je kunt hier best 1/3 van de prijs bieden die ze vragen en soms wel 1/4. Erg leuk om te zien en te doen. Daarna hebben we een stop gemaakt op de evenaar. En nog wat boodschappen gedaan en ons eerste Oegandese geld gepind. 1 euro is ongeveer 3300 Shilling. Een gemiddeld maandinkomen is hier ongeveer 70 euro.
Aangekomen op het project zijn we naar onze kamer gebracht, deze kamer bevat 2 ruimtes. Dit was wel even wennen. Een ruimte met 2 bedden met redelijk harde matrassen en in de andere ruimte een kast en een stoel. Er is een gezamenlijke woonkamer dat een klein keukentje bevat, deze delen we samen met 3 andere pabo-studenten. Deze meiden zijn er al even en gaan zelfs al weer bijna naar huis. Grace is onze 'huishoudster', ze kookt voor ons, wast onze kleren (behalve vrouwenondergoed) en ze poetst. Een erg lief vrouwtje wat jammer genoeg weinig Engels spreekt. Onze douche geeft meestal koud water en ook de wc is maar een hokje met een gat in de grond. Dit is wel even schakelen maar inmiddels ben ik er wel aangewend. 's Avonds hebben we een welkomstbbq gehad met de Nederlanders, dit was erg leuk en gezellig.
Vanochtend was het ook wel even apart. Het had de hele nacht al geregend en het regende om 8 uur nog steeds. Normaal gezien staat rond 8 uur ons ontbijtje klaar. Maar omdat het regent ligt hier echt alles stil. Er worden geen lessen gegeven er wordt niet gekookt, gewerkt, afspraken gaan niet door of iets anders. Zo raar. Dus de volgende keer als het regent kan ik in mijn bed blijven liggen ;) Gelukkig was het rond 9 uur droog en kwam alles opgang. Daarna zijn we met Chris naar het dorpje gegaan, is enkel ongeveer 15 minuutjes lopen, met een steile berg. Hier hebben we nog wat wc-papier gehaald wat ook wel erg makkelijk is om te hebben ;) Daar werd ook al gevraagd of we te koop waren. 10 koeien wilden ze wel geven... (is dat genoeg Stef of mam&pap?) Haha, maar ik denk dat ik maar gewoon terug kom over 3,5 maand.
Terug gekomen uit het dorpje hebben we een rondleiding over het project gehad. Wat is het hier toch allemaal anders als in Nederland. De school bestaat uit een Kids Gear (basisschool) en Hoys College (middelbare school) In de klassen zitten ongeveer 40 kinderen, dat is voor hier erg weinig. De kleinste zijn een jaar of 3 en de oudste een jaar of 17/18. De meeste kinderen blijven hier de hele week of zelfs de hele schoolperiode dus er zijn ook slaapzalen en eetruimte. De kinderen krijgen hier iedere dag warme maaltijden. Deze bestaat meestal uit maïspap en soms hebben ze gebakken bananen. Wij hebben (gelukkig) de keuze dat we Grace savonds voor ons kookt, dit is meestal redelijk westers dus dat is wel fijn. 's Middags mogen we op school mee eten dit is dan rijst met bonen, maar we mogen er ook voor kiezen om in ons huisje brood te eten of zelf iets te halen.
Ook hebben we een kijkje genomen bij de Farm. Jeej wat is dit anders en wat hadden wij ons dat anders voorgesteld. Er zijn momenteel 7 koeien en 12 geiten. De kippen zijn inmiddels allemaal dood. Hier gaan we de komende week over nadenken en of we hier iets moois van kunnen gaan maken zodat er over 3,5 maand weer wat leven in de brouwerij zit op de Farm.
Ik ga er toch een eind aan breien want we moeten nog wat meer doen ;) Al met al is het erg leuk tot nu toe maar echt wel even wennen en schakelen op sommige momenten.
Foto's volgen hopelijk de volgende keer!
Liefs xx Karen
We zijn er! Even een kort verhaaltje omdat we momenteel niet een hele goede wifi hebben.
De vlucht is goed gegaan en we hebben ook geen vertraging gehad. Dus we waren mooi rond 23.00 uur (22.00 uur NL tijd) in Entebbe. Eenmaal buiten stonden er wel 50 mensen (Monique je had gelijk ze zijn echt, echt zwart.) met naambordjes, die van ons was gelukkig snel gevonden. Achter deze man stond Chris onze Nederlandse begeleider hier in Bukomansimbi. Hierna zijn we ook naar een hostel in de buurt gegaan om daar te overnachten omdat reizen hier in het donker geen slim idee is. We waren de luchthaven nog niet af of we hadden al een botsing met de auto. De auto die het grootst is heeft hier voorrang, dus als auto's even groot zijn dan is het gewoon diegene die het hardst duwt. En dan is het wel is botsen ;) Er wordt dan een keertje lelijk geroepen en wat getoeterd en dat is het dan, geen schadepapieren oid, maar gewoon doorrijden en verder. Wel wat anders als in Nederland.
De volgende morgen zijn we vertrokken met een taxi richting het project. Vanaf Entebbe is het ongeveer 4 uur rijden naar het project in Bukomansimbi. Tijdens deze rit heel erg veel naar buiten gekeken en natuurlijk ook veel dingen gezien. Chris moest nog wat plantjes hebben en die hebben we langs de weg gekocht, je kunt hier best 1/3 van de prijs bieden die ze vragen en soms wel 1/4. Erg leuk om te zien en te doen. Daarna hebben we een stop gemaakt op de evenaar. En nog wat boodschappen gedaan en ons eerste Oegandese geld gepind. 1 euro is ongeveer 3300 Shilling. Een gemiddeld maandinkomen is hier ongeveer 70 euro.
Aangekomen op het project zijn we naar onze kamer gebracht, deze kamer bevat 2 ruimtes. Dit was wel even wennen. Een ruimte met 2 bedden met redelijk harde matrassen en in de andere ruimte een kast en een stoel. Er is een gezamenlijke woonkamer dat een klein keukentje bevat, deze delen we samen met 3 andere pabo-studenten. Deze meiden zijn er al even en gaan zelfs al weer bijna naar huis. Grace is onze 'huishoudster', ze kookt voor ons, wast onze kleren (behalve vrouwenondergoed) en ze poetst. Een erg lief vrouwtje wat jammer genoeg weinig Engels spreekt. Onze douche geeft meestal koud water en ook de wc is maar een hokje met een gat in de grond. Dit is wel even schakelen maar inmiddels ben ik er wel aangewend. 's Avonds hebben we een welkomstbbq gehad met de Nederlanders, dit was erg leuk en gezellig.
Vanochtend was het ook wel even apart. Het had de hele nacht al geregend en het regende om 8 uur nog steeds. Normaal gezien staat rond 8 uur ons ontbijtje klaar. Maar omdat het regent ligt hier echt alles stil. Er worden geen lessen gegeven er wordt niet gekookt, gewerkt, afspraken gaan niet door of iets anders. Zo raar. Dus de volgende keer als het regent kan ik in mijn bed blijven liggen ;) Gelukkig was het rond 9 uur droog en kwam alles opgang. Daarna zijn we met Chris naar het dorpje gegaan, is enkel ongeveer 15 minuutjes lopen, met een steile berg. Hier hebben we nog wat wc-papier gehaald wat ook wel erg makkelijk is om te hebben ;) Daar werd ook al gevraagd of we te koop waren. 10 koeien wilden ze wel geven... (is dat genoeg Stef of mam&pap?) Haha, maar ik denk dat ik maar gewoon terug kom over 3,5 maand.
Terug gekomen uit het dorpje hebben we een rondleiding over het project gehad. Wat is het hier toch allemaal anders als in Nederland. De school bestaat uit een Kids Gear (basisschool) en Hoys College (middelbare school) In de klassen zitten ongeveer 40 kinderen, dat is voor hier erg weinig. De kleinste zijn een jaar of 3 en de oudste een jaar of 17/18. De meeste kinderen blijven hier de hele week of zelfs de hele schoolperiode dus er zijn ook slaapzalen en eetruimte. De kinderen krijgen hier iedere dag warme maaltijden. Deze bestaat meestal uit maïspap en soms hebben ze gebakken bananen. Wij hebben (gelukkig) de keuze dat we Grace savonds voor ons kookt, dit is meestal redelijk westers dus dat is wel fijn. 's Middags mogen we op school mee eten dit is dan rijst met bonen, maar we mogen er ook voor kiezen om in ons huisje brood te eten of zelf iets te halen.
Ook hebben we een kijkje genomen bij de Farm. Jeej wat is dit anders en wat hadden wij ons dat anders voorgesteld. Er zijn momenteel 7 koeien en 12 geiten. De kippen zijn inmiddels allemaal dood. Hier gaan we de komende week over nadenken en of we hier iets moois van kunnen gaan maken zodat er over 3,5 maand weer wat leven in de brouwerij zit op de Farm.
Ik ga er toch een eind aan breien want we moeten nog wat meer doen ;) Al met al is het erg leuk tot nu toe maar echt wel even wennen en schakelen op sommige momenten.
Foto's volgen hopelijk de volgende keer!
Liefs xx Karen
-
01 April 2014 - 16:09
Monique:
Wat een leuk verhaal! Super. Geniet ervan (de wc is wat minder?!) -
01 April 2014 - 17:23
Elle :-) :
Leuk verhaaltje kaatje :-) :-) :-) :-) :-) :-) :-) :-) :-) :-) :-) :-) -
01 April 2014 - 17:25
Ilse:
Ben benieuwd naar de foto's, succes met de wc, gelukkig wel wcpapier -
01 April 2014 - 17:30
Sanne:
Gelukig dat je geen maispap hoeft te eten dewc
Is well wat minder nog heeeeeeelllll veeeell PLEZIER
:) :) :) -
01 April 2014 - 17:48
Jeanny:
Fijn om te horen dat je heelhuids bent aangekomen. In het begin zal het wennen zijn, kan niet anders maar......zet m op en geniet van deze maanden -
01 April 2014 - 23:01
Anne:
Hola,
Wat een overleving zou me er zo niets bij voor kunnen stellen! Maar er maar iets moois van daar met veel nieuwe kippen enz!
Xxx -
01 April 2014 - 23:08
Karen:
Leuk om te horen:) Hahah nou denk dat stef je niet wilt inruilen voor n paar koeien:) geniet ervan! -
03 April 2014 - 21:02
Verona:
Mooi verhaal Karen! Succes met alles. groetjes -
05 April 2014 - 21:46
Ge-anneke:
Hoi Karen, Gaaf dat jij ook je ervaringen opschrijft, Zo kan ik je ook volgen. Dat jullie moeten wennen kan ik mij helemaal voorstellen. Wat vond Stef van de ruil??? Geniet van je stage!! Groetjes Ge-anneke -
06 April 2014 - 21:09
Betsy:
Leuk om te lezen hoe je toch zo`n cultuurschok beleefd. Sterkte, succes maar hopelijk ook veel plezier en voldoening. Gr. Betsy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
